- opierunek
- opierunek {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIa, D. opieruneknku, blm, rzad. pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'pranie czyichś ubrań, opieranie kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zapewnić komuś wikt i opierunek. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
opierunek — Wikt i opierunek zob. wikt … Słownik frazeologiczny
opierunek — m III, D. opieruneknku, N. opieruneknkiem, blm pot. żart. «pranie, utrzymywanie w czystości czyjejś bielizny; opieranie kogoś (zwłaszcza w wyrażeniu: wikt i opierunek)» Utrzymanie bez opierunku … Słownik języka polskiego
wikt — pot. Wikt i opierunek «całodzienne wyżywienie wraz z zaspokojeniem podstawowych potrzeb bytowych»: Po wyjeździe kobietom zabierane są paszporty. Dziewczyny są maltretowane, pracują za wikt i opierunek. Zarobek zgarnia sutener. GW 13/07/2000.… … Słownik frazeologiczny
wikt — m IV, D. u, Ms. wikcie, blm przestarz. dziś żart. «całodzienne wyżywienie, utrzymanie» Domowy, więzienny, żołnierski wikt. Być na własnym, na czyimś wikcie. Być u kogoś na wikcie. Zapewnić komuś, mieć u kogoś wikt i opierunek. ‹łac.› … Słownik języka polskiego